Cihân hasm olsa, Hakk’dan nusret iste!
Erenlerden duâ vü himmet iste!
Çalup dîn aşkına udvâne şimşîr,
Anuban çâr-ı yârı hidmet iste!
Eğer leb-teşne isen ey bed-endîş;
Bu deşne çeşmesinden şerbet iste!
Geçenden geç, demür taşdan sakınma,
Demüri mahv idenden kuvvet iste!
Çevürme yüz muhalifden Mehemmed,
Adûyı arsadan sür vüs’at iste!
Sultan Çelebi Mehmed Han
| Hasm | düşman, muhalif. |
| Nusret | yardım, başarı, üstünlük. |
| Himmet | gayret, emek, çalışma. |
| Udvâne | düşman |
| Şimşîr | kılıç. |
| Anuban | anmak. |
| Hidmet | iş, hizmet, vazife. |
| Leb-teşne | susamış. |
| Bed-endîş | kötülük düşünen. |
| Deşne | hançer. |
| Adû | düşman. |
| Vüs’at | genişlik bolluk, boş meydan. |
şiirin kaynağını Paylaşırmısınız?
Yazar
Sultan Çelebi Mehmed Han
Kayı I s. 200